آشنایی با اجزای گوشی پزشکی و عملکرد آن ها

بعد از مقاله استتوسکوپ چیست که در اون به صورت مختصر اجزای گوشی پزشکی رو معرفی کردیم، قصد داریم در این مقاله قطعات گوشی پزشکی رو به صورت کامل‌تر بررسی کنیم. و با توجه به قیمت روزافزون اون، بتونید بهترین استفاده رو ازش داشته باشید و دچار خسارت نشید. 

آشنایی با ساختار گوشی پزشکی و اجزای اون باعث میشه با توجه به کاربردی که هر قسمت داره، استفاده مناسب تری از استتوسکوپ داشته باشید. یکی دیگه از مزایای یادگیری اجزای استتوسکوپ اینه که موقع خرید میتونید انتخاب بهتری داشته باشید چون قیمت هر گوشی با توجه به کیفیت هر کدوم از اجزای اون تعیین میشه. بنابراین اگر قصد خرید گوشی پزشکی دارید و میخواید انتخاب هوشمندی داشته باشید، پیشنهاد میکنم تا انتهای مقاله با مد اسمارت همراه ما باشید.👇

ویدیو آشنایی با اجزای استتوسکوپ

اجزای گوشی پزشکی

استتوسکوپ به طور کلی ساختار پیچیده ای نداره و کلا از 3 جز اصلی ساخته شده ولی تفاوت در جنس، کیفیت و مدل های هر کدوم این اجزا، باعث شده مدل ها و انواع مختلفی از گوشی پزشکی تولید بشه. اجزای اصلی هر استتوسکوپ شامل موارد زیر هست:

1. گوشی یا Ear Tips
2. قطعه سینه ای یا Chest piece : که توی اکثر گوشی پزشکی ها، خودش از دو بخش دیافراگم و بل تشکیل شده.
3. تیوب یا Tube

نام قطعات گوشی پزشکی

نحوه عملکرد گوشی پزشکی به این صورت هست که ارتعاشات بدن توسط سر گوشی پزشکی (دیافراگم یا بل ) دریافت میشه و بعد از تقویت و تبدیل شدن به صوت، از طریق تیوب به ear tip ها منتقل میشن. تفاوت در مدل ارتعاشات باعث ایجاد صداهای مختلف قلبی، ریوی و… میشه. در ادامه کار هایی که هر کدوم از اجزای گوشی پزشکی انجام میده رو کامل تر توضیح میدیم.

بررسی اجزای استتوسکوپ از نظر ساختار و عملکرد

در این بخش از مقاله قصد داریم درمورد نحوه کار هرکدوم از اجزای گوشی پزشکی صحبت کنیم که حاوی کمی اطلاعات فیزیکی هم هست. در این بخش اسم قطعات گوشی طبی، عملکرد دقیق هر بخش، هدف و جنس متریال به کاررفته در اون بررسی میشه و به شما کمک می‌کنه تا بدونید هر قسمت به صورت تخصصی برای آنالیز چه مرحله‌ای از معاینات، استفاده میشه.

1- قطعه سینه ای یا chest piece

قطعه سینه ای اولین قسمت گوشی پزشکی برای تشخیص بیماری در معاینات هست، که برای شنیدن صداهای مختلفی مثل صدای قلب، ریه، روده و وریدهای خونی استفاده میشه و بسته به تعداد اجزای اون، گوشی‌های پزشکی رو به سه دسته زیر تقسیم‌بندی می‌کنن:

انواع سر گوشی پزشکی یا chest piece

single head stethoscope : این نوع از گوشی‌ها که به گوشی‌های پزشکی تک سره معروف هستند، به دو دسته تقسیم میشن. یک دسته از اون‌ها فاقد هرنوع bell در ساختار خودشون هستن و دسته دوم و جدیدتر، اونایی هستن که قابلیت تنظیم و تغییر از دیافراگم به بل رو دارن. استتوسکوپ‌های این دسته برای معاینات ابتدایی استفاده میشن و برای معاینات بعدی، معمولا از استتوسکوپ‌های دو سره استفاده میشه.

double head stethoscope : این نوع از استتوسکوپ‌ها که بیشترین کاربرد رو دارن و از دانشجوهای پزشکی تا متخصصین ازش استفاده می‌کنن، شامل یک بل و یک دیافراگم هست. خصوصیات بل و دیافراگم گوشی پزشکی رو در ادامه توضیح خواهیم داد.👇  از نمونه های double head میتونیم به گوشی پزشکی لیتمن کلاسیک 3 و گوشی پزشکی mdf 777 اشاره کنیم.

triple head stethoscope : این نوع از گوشی که استفاده تخصصی و فوق تخصصی داشته و خیلی کم مورداستفاده قرار می‌گیره، از سه سر تشکیل شده و نحوه استفاده از اون هم به تبع ساختارش پیچیده هست. معاینات دقیق قلبی معمولا با این نوع انجام میشه و دانشجوهای پزشکی نیازی به استتوسکوپ‌های این دسته ندارن.

همونطور که بالاتر اشاره کردیم، Chest piece  گوشی پزشکی هایی که از نوع double head stethoscope هستن، معمولا از دو قطعه بل و دیافراگم تشکیل شدن. این دو قطعه از طریق یک پایه متصل‌شونده (stem) به تیوب متصل شده که هرکدوم، وظیفه خاصی دارن و صداهای با فرکانس ویژه‌ای رو به تیوب، منتقل می‌کنن. گوشی‌هایی که فقط دارای دیافراگم هستن تفکیک صدا رو معمولا به خوبی انجام نمیدن و در تشخیص صداهایی که فرکانس اون‌ها پایین هست، گاهی دچار خطا میشن.

دیافراگم گوشی پزشکی 

عملکرد این قسمت که مخصوص دریافت ارتعاشات بدن هست، تقریبا مثل لاله گوش هست. لاله‌گوش در برخورد با ارتعاشات محیطی، به لرزش درمیاد و مفز این لرزش‌ها رو به عنوان صدا تفسیر می‌کنه. در معاینه به وسیله گوشی پزشکی هم ارتعاشات بدن بعد از رسیدن به پرده دیافراگم استتوسکوپ، باعث لرزش اون میشن که این لرزش در طول گوشی پزشکی حرکت می‌کنه و درنهایت به صورت صدا، به گوش معاینه‌کننده می‌رسه.

دیافراگم گوشی پزشکی

جنس دیافراگم از پلی‌اتیلن هست که مناسب‌ترین ماده برای انتقال صداست. قطر دیافراگم در استتوسکوپ‌های بزرگ‌سالان 3.5 سانتی‌متر هست و طوری طراحی شده که صداهای با فرکانس پایین رو فیلتر می‌کنه و فقط صداهایی با فرکانس بالا رو به گوش معاینه‌کننده می‌رسونه.

توجه داشته باشید که دیافراگم یکی از مهم ترین اجزای گوشی پزشکی هست و باید از اون مراقبت کنیم. عمده‌ترین عواملی که  باعث نقص در عملکرد دیافراگم گوشی پزشکی و در نهایت کیفیت صدای دریافی به وسیله استتوسکوپ میشن، شامل موارد زیر هست:

1. ضربه‌دیدن دیافراگم و خم‌شدن میله آن
2. سوراخ‌شدن پرده دیافراگم بر اثر تماس با جسم نوک‌تیز
3. تمیزکردن دیافراگم با آب فراوان و انداختن آن ذر آب
4. شل‌شدن صفحه دیافراگم که با تعویض سرپیچ درست می‌شود

فراموش نکنید که دیافراگم مخصوص انتقال صداهایی با فرکانس بالا مثل صدای اول و دوم قلبی هست و برای استفاده، باید اون رو محکم به قفسه سینه بیمار فشار بدید.

بل گوشی پزشکی

مثل دیافراگم، قسمت بل گوشی پزشکی وظیفه دریافت ارتعاشات بدن و تقویت اون‌ها رو داره ولی نوع فرکانس دریافتی اون با دیافراگم، متفاوت هست.

قسمت بل گوشی پزشکی

بل در گوشی های پزشکی ساختار گودی شکل و بدون پرده ای داره و بیشتر برای شنیدن صداهای بم استفاده میشه.هرچقدر میزارن گودی بل بیشتر باشه، کیفیت دریافت ارتعاشات و تبدیل اون ها به صدا بیشتر هست.

توجه داشته باشید که برای معاینه به وسیله بل برخلاف دیافراگم، نباید اون رو به قفسه سینه بیمار فشار بدید و درواقع هرچی فشار بیشتری توسط بل به قفسه سینه بیمار وارد بشه، شانس شنیدن صداهای بم، کمتر میشه.

قطر بل که معمولا برای شنیدن صدای سوم و چهارم قلبی استفاده میشه در گوشی پزشکی بزرگسالان، 2.5 سانتی متر هست و کیفیت خوبی برای شنیدن صدای بدن کودکان داره. اگر میخواید بیشتر با بل و دیافراگم گوشی پزشکی آشنا بشید، پیشنهاد میکنم مقاله تفاوت بل و دیافراگم گوشی پزشکی رو مطالعه کنید.

2- تیوب استتوسکوپ

بعد از اینکه ارتعاشات بدنی به وسیله بل یا دیافراگم به صوت تبدیل شد، نوبت به انتقال صدا از طریق پایه نگهدارنده اون‌ها به لوله انتقالی یا تیوب می‌رسه. تیوب ها دو وظیفه اصلی دارن که شامل موارد زیر هست:

موقع خرید گوشی پزشکی دقت کنید که هرچقدر تیوب گوشی پزشکی محکم‌تر باشه، کیفیت بیشتری رو ازش خواهید دید. بهترین جنس برای تیوب پی‌ وی سی (PVC) هست. توجه داشته باشید که تیوب باید محکم به گوشی و قطعه سینه ای متصل باشه و از کشیدن اون و در معرض اشتعال قراردادنش باید به شدت خودداری بشه.

عملکرد تیوب به این صورت هست که صوت دریافت شده از دیافراگم یا بل، از داخل تیوب عبور می‌کنه و درنهایت با کمترین اتلاف انرژی، به گوشی و گوش معاینه‌کننده می‌رسه. طول استاندارد لوله‌های پزشکی معمولا بین 45 تا 68 سانتی‌متر هست و طول تیوب کمتر یا بیشتر از این بازه، کیفیت خوبی برای شما نخواهد داشت.

تیوب گوشی پزشکی

3- گوشی یا Ear Tips

آخرین بخش از اجزا گوشی پزشکی، ear tip ها هستن که راحت‌ترین بخش قابل تعویض اون هستن. این گوشی‌ها باید به وسیله استفاده‌کننده شخصی‌سازی بشن و متناسب با گوش اون انتخاب بشن ولی معمولا اندازه‌ای بین 25 تا 35 میلی‌متر دارن.

توجه کنید که بزرگ یا کوچیک‌تر بودن ear tip ها باعث میشه که یا فضای گوش شما کاملا پر نشه، یا اینکه به گوشتون آسیب وارد بشه. ear tipهای یدکی معمولا در بازار موجود هستن و نگرانی‌ای از بابت تعویض اون‌ها وجود نداره.

جنس ear tip ها از لاستیک هست و در صورتی که توپک یا ساچمه اون‌ها گم بشه یا فنرشون از جا دربیاد، غیرقابل استفاده میشن و باید از قطعات یدکی گوشی پزشکی استفاده کنید.

جمع‌بندی

در این مقاله از مد اسمارت سعی کردیم اجزای گوشی پزشکی رو با جزئیات بررسی کنیم و بگیم که هر کدوم از اون ها چه کاری رو انجام میده. برای اینکه دچار سردرگمی نشید و به یک جمع بندی از اجزای استتوسکوپ برسید، پیشنهاد میکنم به تصویر زیر دقت کنید.

اجزای گوشی پزشکی

اگر دانشجوی پزشکی هستید و نمیدونید چه استتوسکوپی بخرید، پیشنهاد میکنم مقاله زیر رو مطالعه کنید. در این مقاله لیست بهترین گوشی پزشکی های مناسب دانشجو معرفی شدن که با توجه به بودجه و شرایطتتون میتونید هر کدوم رو انتخاب کنید.

در آخر اگر قصد خرید گوشی پزشکی دارید، پیشنهاد میکنم به صفحه گوشی پزشکی مد اسمارت سر بزنید، انواع مختلفی از برند ها و مدل های گوشی پزشکی در اختیارتون قرار داده شده.

در آخر اگر توضیحات این مقاله براتون مفید بوده خوشحال میشیم نظرتون رو از طریق کامنت گذاشتن زیر همین مقاله، بهمون بگید.