بیماری ها و درمان

انواع فیستول

انواع فیستول

در این پست آموزشی قصد داریم در ربطه با انواع فیستول صحبت کنیم و در مورد تشخیص ،علایم و درمان آن توضیحاتی را در اختیار اعضای سایت مد اسمارت قرار دهیم.

فیستول

فیستول آنال به معنای ایجاد یک مجرا و مسیر از کانال مقعدی به سطح پوست پرینه است.فیستول می تواند به صورت منفرد یا چندتایی ایجاد شود.

عوامل ایجادکننده انواع فیستول های مقعدی

  • آبسه های آنورکتال
  • تروما
  • بیماری کرون
  • فیشر یا شقاق
  • کارسینوما
  • رادیوتراپی
  • عفونت های ناحیه آنورکتال

علایم و نشانه های انواع  فیستول های مقعدی 

 

  • ظهور یک مجرا در اطراف مقعد
  • خروج ترشحات چرکی از مقعد(خون آب و چرکی که بوی بد و آزار دهنده دارد).
  • درد(احساس درد در قسمت مقعد به صورت ضربان دار و ثابت میباشد که در برخی مواقع مانند نشستن،سرفه کردن،اجابت مزاج و … این درد بیشتر می شود).
  • تورم
  • خونریزی
  • اسهال
  • پوست پوسته شدن نواحی اطراف مقعد

انواع فیستول ها

در بعضی مواقع مسیر ایجاد شده هنوز به سطح پوست نرسیده ، در نتیجه درزیر سطح پوست ایجاد تورم می کند.فیستول های مقعدی به چهار شکل ظاهر می گردند:

فیستول Intersphincteric:

 در این نوع ، مجرای ایجادشده از درون اسفنکترداخلی و خارجی ادامه مسیر داده و با عبور از میان عضله اسفنکتر داخلی مقعد در نهایت به سطح پوست پرینه باز میگردد.حدود 70 درصد از انواع فیستولهای مقعدی از این نوع هستند.

فیستول Transsphincteric:

در این نوع ، مجرای ایجادشده از درون اسفنکتر داخلی و خارجی عبور کرده و وارد فضای ایسکیورکتال شده و در نهایت به سطح پوست پرینه باز میگردد.حدود 25 درصد از انواع فیستول های مقعدی از این نوع هستند.

فیستول suprasphincteric:

در این نوع ، مجرای ایجادشده بین اسفنکتر داخلی و خارجی حرکت کرده و با عبور از بالای عضله پوبورکتالیس وارد فضای ایسکیورکتال شده و درنهایت به سطح پوست پرینه باز میگردد حدود 5 درصد از انواع فیستول های مقعدی از این نوع هستند.

فیستول extrasphincteric

در این نوع ، برخلاف سه نوع دیگر مسیر ایجاد شده از دیواره رکتوم شروع شده و بعد از عبور عضله بالابرنده مقعدی، به پوست ناحیه پرینه باز می شود.حدود 1 درصد از انواع فیستول های مقعدی از این نوع هستند.

اقدامات تشخیصی 

  • معاینه
  • فیستولوگرافی
  • سونوگرافی
  •  اسکنCT
  • M R  I

جراحی تنها راه درمانی در انواع فیستول های مقعدی است.در مواردی که فیستول به دلیل آبسه به وجود آمده است ابتدا باید آبسه تخلیه شده و با آنتی بیوتیک درمانی آنرا کنترل کرد ؛ در صورت برطرف نشدن آبسه با این روش، جراحی اندیکاسیون می یابد.

برای جراحی  انواع فیستول بیمار باید در پوزیشن لیتاتومی و تحت بی حسی اسپاینال قرار گیرد.از چند نوع روش جراحی جهت درمان انواع فیستول های مقعدی استفاده می شود که کاربردی ترین آنها فیستولوتومی و فیستولکتومی است.باید توجه داشت در هر روشی باید حداقل آسیب به اسفنکترهای مقعدی به ویژه اسفنکتر خارجی وارد گردد.

روش فیستولوتومی

از این روش در فیستول های سطحی استفاده می شود؛ یعنی فیستولهایی که مسیرشان به سطح پوست نزدیک است.همچنین مسیر فیستول باید به گونه ای باشد که فقط فیبرهای تحتانی اسفنکتر خارجی را درگیر کند در غیر اینصورت و در مواقعی که مسیر فیستول فیبرهای بالاتر اسفنکتر خارجی را درگیر می کند این روش کنترااندیکاسیون دارد.به این منظور یک پروب جهت شناسایی مسیر وارد فیستول می گردد سپس توسط کوتر یا چاقو روی پروب را شکاف داده تا به مسیر فیستول برسیم.در صورت وجود بافت گرانوله غیر طبیعی در مسیر فیستول،این بافتهای اضافی توسط یک کوتر ظریف تراشیده می شود(بافت های تراشیده شده ممکن است به پاتولوژی فرستاده شوند).زخم جهت خروج ترشحات باز گذاشته می شود .ناحیه با یک پانسمان پوشانده می گردد.زخم بعد از مدتی ترمیم خواهد شد.در فیستولوتومی احتمال آسیب به اسفنکترهای مقعدی و در نتیجه بروز بی اختیاری دفع کمتر از سایر روشهاست.

روش فیستولکتومی

فیستولکتومی به معنای برداشت کامل تمام مسیر فیستول است.این روش در فیستول هایی که به سطح پوست نزدیک نیستند اندیکاسیون دارد.بدین منظور برش از سطح سوراخ خارجی فیستول که به سطح پوست باز شده شروع می شود و تا سمت مقعد ادامه می یابد.مسیر فیستول به همراه قسمتهای کمی از بافتهای اطراف خارج می گردد.در صورت برداشت قسمت زیادی از اسفنکتر خارجی مقعد،سوراخ داخلی فیستول باید بخیه گردد.بستن کامل زخم بستگی به نظر جراح دارد.گاهی از گرافتهای پوستی برای انسداد منطقه استفاده می شود.

عوارض فیستولکتومی شامل بی اختیاری دفع(ناشی از آسیب به اسفنکترهای مقعدی به ویژه اسفنکتر خارجی)،آسیب به عصب پودندال،احتباس ادراری،خونریزی،ترومبوز همورويید،درد،تنگی کانال مقعدی،فیستول رکتو واژینال،و… است.

به جز روشهای فوق،تکنیک های دیگری مثل لیزر ،فلپ و تزریق چسب بیولوژیک به داخل مسیر فیستول وجوددارد که رواج کمتری دارد.

روش لیزر فیستول 

در روش لیزر فیستول ،متخصص جراحی و لیزر ابتدا محل فیستول را بی حس نموده و سپس با میله ای مخصوص ،مسیررا مشخص نموده و پس از آن مسیر فیستول با استفاده از لیزر به طور کامل تخریب و برداشته می شود.یک روز پس از انجام این عمل ،بیمار به راحتی می تواند دفع مدفوع داشته باشد و زمان ترمیم زخم کوتاه تر از جراحی سنتی خواهد بود.

 

دیدگاهی در مورد “انواع فیستول

  1. mehrzad گفت:

    بسیار عالی و آموزنده =)

    1. علیرضا سبتاوی گفت:

      ممنون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *